Post by Torken Van CutsemIk moet eerlijk zeggen dat de tijd dat ik me als Nederlandstalige gediscrimineerd voelde, al lang voorbij is. Het probleem met Franstaligen is linguïstisch van aard: ze slagen er niet in om een vreemde taal te begrijpen omdat ze zelf maar een beperkt aantal klanken kennen in het Frans. En van kennen naar herkennen is maar een kleine stap. Je kunt het waarschijnlijk vergelijken met wat wij meemaken als we naar een film met Arabische dialogen kijken: zonder ondertitels zouden we er niet eens in slagen om de woordgrenzen te herkennen. Dat gaat al een stuk beter als we een Germaanse taal zoals het Zweeds te horen krijgen: zelfs zonder basiskennis van die prachtige taal slagen we er wel in om hier en daar wat mee te pikken. Dat ligt helemaal anders voor Franstaligen: alle vreemde talen zijn voor hen een onoverzichtelijke reeks klanken. Wat natuurlijk niet betekent dat ze geen vreemde taal kunnen leren!
Vic
Post by RinkTaal is een dingetje in België en als Nederlandssprekende wordt je in
Wallonië, maar ook in Brussel gewoon gediscrimineerd.
In het Atomium wist men ineens niet meer wat een restaurant was.
Gewoon omdat ik mijn vraag in het Nederlands stelde.
Rink
Ik geloof jouw verhaal direct, jij bent veel meer "van de talen" als ik.
Ik ben altijd slecht in talen geweest en ik versta ook niks van Zweeds
of andere Scandinavische talen, maar ook niet van het Fries trouwens.
Mijn Engels is best goed, mijn Duits redelijk, mijn Frans onvoldoende en
andere talen helemaal niks.
Doe mij maar techniek....
Maar dat je in een drietalig land in een topattractie medewerkers
aanneemt die alleen Frans spreken, kan er bij mij niet in. Zelfs in het
VVV-kantoor in Bussum en Naarden, waar echt niet de hele wereld komt,
moesten medewerkers toen tenminste vier talen spreken.
Toen ik 11 was en nog onwetend van de taalstrijd in België, spaarde ik
al spoorboekjes en ik had nog geen Belgische. Toevallig reed ik toen met
iemand de grens over bij Maastricht en die man wilde voor mij wel naar
Liège Guillemins, volgens mij toen en nu nog steeds het grootste station
van Wallonië.
Daar verstond de loketmedewerker achtereenvolgens niet de woorden
Spoorboekje, Kursbuch, Timetable en ineens ook niet meer L'indicateur.
Terwijl in Nederland alle NS-medewerkers aan het loket meerdere talen
moesten spreken, verstond deze man zijn eigen taal niet eens. Ook riep
hij er geen andere medewerker bij, die één van mijn 4 talen wel kon
verstaan. Als een jongetje van elf belangstelling heeft voor het bedrijf
waar je werkt, ga je hem toch niet met een kluitje in het riet sturen?
Grote teleurstelling, die later helaas telkens werd bevestigd in Wallonië.
Ook door officiële Belgische onderzoeken waaruit blijkt dat de Vlaming
overwegend wel Frans leert (de helft of meer), maar de Walloniër leert
geen Nederlands (iets van 15% of zo?). Nederlands is niet eens een
verplicht vak in Wallonië.
Enkele jaren geleden was ik op het grootste station van Roemenië,
Bucuresti Gare de Nord, en ondanks dat ik als 60-plusser geen woord
Roemeens spreek en mijn vraag in het Engels stelde, begreep die meneer
mij wel meteen en ik hoefde niet eens te betalen voor het Roemeense
spoorboekje!
Mijn eerste Belgische spoorboekje heb ik overigens van de dames van het
VVV-kantoor in Bussum gekregen, ik mocht de oude spoorboekjes ophalen,
wat ik graag deed.
Een mooie verzameling aangelegd dankzij deze dames, ook busboekjes.
Rink